W dniu 2 września 2019 roku została odprawiona msza święta na rozpoczęcie roku szkolnego przez ks. Wojciecha Kuropieskę. W naszej Parafii szczególną estymą i opieką duszpasterską księża otaczają uczniów i nauczycieli z Zespołu Szkół Niepublicznych im. Juliusza Słowackiego w Radomiu. Podczas tej mszy świętej ks. Wojciech i obecni uczniowie oraz nauczyciele modlili się o błogosławieństwo Boże na rozpoczynający rok szkolny 2019/2020.
Znakiem rozpoznawalnym dla tej Szkoły była obecność pocztu sztandarowego, zmieniają się tylko uczniowie, którzy mają zaszczyt Jej reprezentowania  w ważnych momentach życia Szkoły. W homilii ks. Wojciech Kuropieska powiedział: Przez wysiłek zdobywamy to co najlepsze, abyśmy po skończonym roku szkolnym mogli powiedzieć, że staliśmy się lepszymi ludźmi. Jesteśmy też radosnymi ludźmi, bo zrzucamy troszkę na Pana Jezusa. Dziś składamy Panu Bogu wasze trudy i radości, abyśmy umieli iść za dobrem, które rodzi się w naszych sercach. Nie będziemy najlepsi w każdej dziedzinie, ale Pan Bóg błogosławi naszym wysiłkom w zdobywaniu wiedzy i prawdziwym trwałym przyjaźniom.
Wpisała: Rozalia Sitkowska

W Święto Przemienienia Pańskiego 6 sierpnia 2019 r. Grupa "7" wyruszyła z Parafii Matki Bożej Bolesnej w Radomiu na 41-ą pieszą pielgrzymkę do Matki Bożej w Częstochowie. Msza święta na trud pielgrzymowania została odprawiona przez proboszcza ks. Gabriela Marciniaka w bocznej kaplicy, ze względu na prace przy ogrzewaniu podłogowym w kościele. Proboszcz poprowadził wspólną pielgrzymkę osób: z naszej parafii, z Firleja i ze służb mundurowych. W 2019 r. pielgrzymka na Jasną Górę przebiegała pod hasłem „W mocy Bożego Ducha”.
W homilii mszy św. Przemienienia Pańskiego proboszcz inspirował pielgrzymów i obecnych parafian do podjęcia trudu przemiany serc i życia.
Na zakończenie proboszcz zachęcał pozostałych parafian do modlitwy w intencji pielgrzymów i szczęśliwego dotarcia do tronu Pani Jasnogórskiej w pielgrzymce duchowej podczas codziennego Apelu. Ponadto poinformował obecnych o możliwości dotarcia autokarem na Przeprośną Górkę w ostatnim dniu pielgrzymowania, tj. 13 sierpnia, aby wspólnie przeżywać radość zmierzania i dotarcia do stóp Maryi w Częstochowie. Napełnieni błogosławieństwem Bożym z rąk celebransa Grupa "7" po niezbędnych korektach nagłośnienia uformowała kolumnę i ruszyła  ze śpiewem na ul. Młyńską, by wziąć udział we mszy św. rozpoczynającej 41. pielgrzymkę diecezji radomskiej na Jasną Górę.
W Święto Matki Bożej Częstochowskiej od grupy uśmiechniętych pielgrzymów usłyszałam o ich planach na 42. pielgrzymkę. To chyba najlepsza rekomendacja Grupy "7" dotarcia do tych, którzy jeszcze nie byli na pieszej pielgrzymce, bądź wahają się!

Wpisała: Rozalia Sitkowska, fot. Wojciech Sitkowski

W dniach 20-21 lipca 2019 r. uczestniczyliśmy, pod przewodnictwem proboszcza ks. Gabriela Marciniaka, w pielgrzymce do Krakowa - Wadowic - Kalwarii Zebrzydowskiej.  Pielgrzymowaliśmy składając ofiarę modlitwy i wszelkie trudy w intencjach: budującego kościoła, naszych kapłanów i wspólnot oraz naszych rodzin i osób proszących o modlitwę. Pierwszego dnia  w Krakowie zwiedziliśmy Stare Miasto, z kościołem Mariackim, Katedrę na Wawelu, z grobami: królewskimi i Pary Prezydenckiej, która zginęła 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej wraz z 94 osobistościami. Na koniec wędrówki po Krakowie odwiedziliśmy pomnik św. Stanisława biskupa przy kościele na Skałce na Kazimierzu, gdzie znajduje się ujęcie wody z cudownymi właściwościami, która leczy oczy i skórę. Potem przeszliśmy na część żydowskiego Kazimierza, wysłuchaliśmy o historii tego miejsca, m.in. synagogi. I choćby ze względu na wspaniały klimat, historię oraz fakt, że nakręcono tutaj wiele wspaniałych ujęć filmowych m.in. do Listy Schindlera w reżyserii Stevena Spielberga.
Po czym udaliśmy się na mszę świętą do Sanktuarium św. Jana Pawła II. Zwieńczeniem tego dnia było opowiadanie o Bożym Miłosierdziu i św. Faustynie przez siostrę z tego Zgromadzenia w Łagiewnikach.
Drugi dzień był równie udany przez odwiedzenie Muzeum św. Jana Pawła II w Wadowicach, gdzie nagromadzono mnóstwo pamiątek po naszym Wielkim papieżu. W Muzeum zastosowano wiele nowoczesnych rozwiązań technologicznych i multimedialnych połączonych z tradycyjną prezentacją. Mieliśmy szczęście, że przewodnicy przekazali nam co niemiara wiadomości i anegdot o swoich miastach. W tej wędrówce, szlakiem św. Jana Pawła II, ostatnim punktem były kalwaryjskie Dróżki Pana Jezusa (5 km), którymi chętnie chadzał nasz Wielki Rodak. Z tych Dróżek wracaliśmy w strugach deszczu, który obficie wylał Pan Bóg po wielu dniach posuchy, za co dziękowaliśmy.
Bóg zapłać proboszczowi, p. Marii Zakrzewskiej, p. kierowcy za zorganizowanie, prowadzenie i bezpieczną jazdę, a także wszystkim uczestnikom za wzajemną życzliwość i pomoc.

Wpisała: Rozalia Sitkowska, fot. Wojciech Sitkowski

W Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, 20 czerwca 2019 r., powiedział proboszcz ks. Gabriel Marciniak, że nasza obecność nabiera szczególnego znaczenia. Pan jest pośród nas! Pan Jezus umacnia nas. Główną mszę świętą o 10:30, przed procesją Bożego Ciała, sprawował proboszcz ks. Gabriel Marciniak w intencji wszystkich parafian oraz wobec licznych znieważeń jednoczymy się z naszym Zbawicielem i wynagradzamy Panu Bogu za brak szacunku do Najświętszego Sakramentu i Eucharystii.
W homilii proboszcz ks. Gabriel Marciniak powiedział: Przeżywamy jakże piękną Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Przyszliśmy, aby dziękować Panu Bogu za to, że jest z nami, że jest Bogiem, że stworzył świat! Pozostał pośród nas w postaci chleba i wina. Za chwilę wyniesiemy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i idziemy w procesji do czterech ołtarzy, aby Bóg błogosławił cztery świata strony. Dziękujmy Panu Bogu, że w naszym kraju możemy uczestniczyć w procesjach Bożego Ciała w przeciwieństwie do tego co dzieje się w innych krajach. Jest to rzeczywistość w obfitości. Bóg daje siły! Jezus pośród wielkiego tłumu dokonał cudu, że wszyscy się nakarmili i zostało jeszcze 12 koszy ułomków! (…) Trzeba nam zastanowić się nad naszą postawą do Najświętszego Sakramentu! Czy mamy świadomość jak powinniśmy zachować się przed Najświętszym Sakramentem? W czym widać, że Chrystus jest Najświętszy? Świadczy o tym nasz strój, nasze zaangażowanie, bo to jest wyraz czci przed Tym co Najświętsze, Najcenniejsze! Czy w moim sercu Bóg jest uszanowany? To właśnie zaznaczam zewnętrznym znakiem, ubiorem, zachowaniem, ale również tym jak często przychodzę do kościoła. (…) Tak dusza uraczona sprawia, że zapragnie Boga wielbić i czcić! Amen!
Po mszy św. o godzinie 10.30 po raz pierwszy z nowego kościoła tradycyjnie wyruszyła na ulice naszej parafii procesja z Najświętszym Sakramentem. Trasa procesji była następująca: z kaplicy kładką udaliśmy się w kierunku ulicy Parkowej. Pierwszy ołtarz był przy ulicy Parkowej przy Amfiteatrze, przygotowany przez Oazę Rodzin. Drugi ołtarz usytuowany był na Rodziny Winczewskich 10, przy sklepie spożywczym, przygotowany przez m.in. panie Elę, Małgosię i Ewę oraz mieszkańców okolicznych bloków. Następnie procesja ruszyła w kierunku ulicy Warszawskiej, gdzie na parkingu przy Sądzie Okręgowym był trzeci ołtarz przygotowany przez Rycerzy Kolumba, czwarty przy ulicy Radosnej, udekorowany przez mieszkańców bloków przy ul. 11 Listopada 2/4 i 6/8, w tym szczególnie przez panie: Mariannę i Gienię oraz domów po drugiej stronie ul. 11 Listopada. Zakończenie procesji miało miejsce w nowym kościele.
Największą radością Pana Jezusa i parafian w procesji Bożego Ciała są dzieci po I Komunii św. i I-szej rocznicy Komunii św. oraz dużo małych dziewczynek, które sypią kwiaty przed Najświętszym Sakramentem.
W procesji następuje powszechna mobilizacja wspólnot parafialnych i parafian w niesieniu feretronów, figury Matki Bożej Bolesnej, sztandarów, różańców, świec. Przy każdym ołtarzu proboszcz ks. Gabriel Marciniak na przemian z wikariuszem ks. Wojciechem Kuropieską czytali słowo Boże z Ewangelii.  
Śpiewane były suplikacje i kapłani udzielali zgromadzonym błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Następnie procesja ze śpiewem prowadzonym przez organistkę Katarzynę Bednarską i Macieja Nowikowa wraz ze Scholą przemierzała trasę.
Od czwartego ołtarza szybko zmierzaliśmy do kościoła, bo nadciągała zlewna burza. W kościele zakończyliśmy śpiew Te Deum na Chwałę Boga oraz uzyskaliśmy ostatnie błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem udzielone przez proboszcza ks. Gabriela Marciniaka. Na koniec zabrał głos proboszcz, wyraźnie zadowolony, że udało mu się wprowadzić wiernych do kościoła w ostatniej chwili przed burzą, dziękując za przygotowanie ołtarzy, trasy procesji, udekorowanie domów, za uczestnictwo wszystkim i liczne wytrwanie do końca procesji. Wierni wyjątkowo nie śpieszyli do domów i z radością z kościoła obserwowali zlewny deszcz.

Wpisała: Rozalia Sitkowska, fot. Paweł Trojanowski